اینترنت پر سرعت adsl شتاب نت

 ● تعریف یک مودم ADSL:

برای آنکه بدانیم یک مودم ADSL چگونه کار می کند اول در مورد ارتباط مودمهای DSL که ADSLنیز که از خانواده آنها می باشد صحبت می کنیم.

● نحوه کار مودم های DSL:
کاربران از طریق یک مودم معمولی، یا با استفاده از شبکه محلی در دفتر کار خود، یا از طریق یک مودم کابلی و یا با استفاده از یک اتصال DSL به اینترنت متصل می شوند. اتصال DSL یک اتصال پر سرعت است که از سیم های عادی به کار رفته در خطوط تلفن بهره می برد.

● مزایای اتصال DSL عبارت هستند از :
ـ کاربران می توانند در هنگام اتصال به اینترنت از خط تلفن برای برقراری مکالمات تلفنی نیز استفاده کنند .
ـ سرعت مودم های DSL از مودم های معمولی بسیار بالاتر است (5/1 مگابیت در ثانیه) در مقایسه با 56 کیلوبیت در ثانیه.
ـ برای استفاده از مودم های DSL لزومیً به سیم کشی جدید نیاز نیست. این مودم ها می توانند از خط تلفن موجود کاربران استفاده کنند .
ـ شرکتی که اتصال DSL را ارائه می کند، معمولا مودم را نیز به همراه خدمات نصب ارائه می کند .
● مودم های DSL نقاط ضعفی نیز دارند که عبارت هستند از :
ـ هر چه فاصله کاربران از مرکز ارائه کننده خدمات کمتر باشد، این مودم ها بهتر کار می کنند.
ـ سرعت اتصال از طریق این مودم ها به هنگام دریافت داده ها از اینترنت، بیشتر از زمان ارسال داده است .
ـ خدمات DSL یا به عبارت دیگر روشی که برای گنجانیدن اطلاعات بیشتر در یک خط تلفن معمولی به کار می رود تا امکان برقراری ارتباط تلفنی را در حین اتصال به اینترنت به کاربران دهد، شرح داده شده است .

● تقسیم سیگنال ها:
دو استاندارد رقیب و ناسازگار برای مودم های ADSL ، وجود دارد :
1) استاندارد رسمی ANSl که سیستمی به نام Discrete Multitone یا DMT است و طبق گزارش تولید کنندگان، امروز ، اکثر تجهیزات ADSL از آن استفاده می کنند؛
2) استانداری که در گذشته مورد استفاده قرار می گرفت و کاربرد ساده تری داشت، سیستم CAP بود که در بسیاری از اتصالات اولیه ADSL به کار می رفت.

سیستم CAP ، سیگنال های خط تلفن را به سه باند مختلف تقسیم می کند: مکالمات تلفنی در باند صفر تا چهار کیلوهرتزی حمل می شوند، مانند وضعیت موجود در تمام مدارهای POTS کانال انتقال دهنده داده ها از کاربر به سرور که در باند بین 25 و 160 کیلوهرتز ، منتقل می شود. کانال انتقال داده از سرور به کاربر که از فرکانس 240 کیلوهرتز آغاز شده و طبق شرایط (طول خط ، میزان پارازیت و تعداد کاربران در یک مرکز سوئیچ مخابرات) تا حداکثر 5/1 مگاهرتز افزایش می یابد.
این سیستم، با سه کانال که با فاصله زیاد از یکدیگر قرار دارند، احتمال تداخل بین کانال های یک خط یا تداخل بین سیگنال های خطوط مختلف را به حداقل می رساند. سیستم DMT نیز سیگنال ها را به کانال های مجزا تجزیه می کند. اما برای تبادل داده ها بین کلاینت و سرور از دو کانال عریض استفاده نمی کند، بلکه داده ها را در 247 کانال جداگانه با پهنای باند 4 کیلوهرتز جای می دهد.

در مقام مقایسه، مجسم کنید که شرکت مخابرات خط مسی تلفن شما را به 247 خط چهار کیلوهرتزی تقسیم کرده و سپس به هر یک از آنها یک مودم وصل کند ؛ در نتیجه معادل 247 مودم در یک زمان به کامپیوتر شما متصل خواهد شد . هر کانال کنترل می شود و اگر کیفیت آن بیش از حد پایین باشد، سیگنال به کانال دیگری انتقال داده می شود.
این سیستم به طور دائم سیگنال ها را به کانال های مختلف منتقل می کند تا بهترین کانال ها را برای انتقال و دریافت بیابد. به علاوه ، بعضی از کانال های سطح پایین تر (کانال هائی که با فرکانس 8 کیلوهرتز آغاز می شوند)، به عنوان کانال های دو جهته مورد استفاده قرار می گیرند. کنترل و مرتب سازی اطلاعات در کانال های دو جهته و حفظ کیفیت در تمامی 247 کانال ، موجب پیچیده شدن پیاده سازی DMT در مقایسه با سیستم CAP شده است، اما در عوض DMT انعطاف پذیری خطوطی را که کیفیت های مختلف دارند، افزایش می دهد. البته از نظر کاربران DSL سیستم های CAP و DMT با یکدیگر مشابه هستند. با نصب ADSl معمولا چند فیلتر کوچک در اختیار کاربر قرار می گیرد تا آنها را به پریزهای مورد استفاده تلفن متصل کند. این فیلترها، فیلترهای ساده ای به نام فیلتر پایین گذر LP هستند که تمام سیگنال هائی را که فرکانس آنها از حد خاصی بالاتر است، حذف می کنند.
از آنجائیکه تمام مکالمات تلفنی در فرکانس های پایین تر از چهار کیلوهرتز صورت می گیرند، فیلترهای LP برای متوقف کردن تمام ارتباطات بالاتر از این فرکانس ساخته می شوند تا سیگنال های داده با مکالمات استاندارد تلفنی تداخل نکنند .

● تجهیزات DSL:
تجهیزات اتصالات ADSL شامل دو قطعه است؛ یک قطعه که مورد استفاده کاربران قرار می گیرد و قطعه دیگر که ارائه دهندگان خدمات اینترنتی، شرکت تلفن یا سایر تامین کنندگان خدمات DSL به آن نیاز دارند .
قطعه مورد استفاده کاربران ، یک گیرنده/فرستنده DSL است که می تواند خدمات دیگری نیز ارائه کند . تامین کنندگان خدمات DSL برای دریافت اتصالات مشتریان خود، به یک DSLAM نیاز دارند .

● گیرنده / فرستنده DSL:
اغلب کاربران خانگی به دستگاه گیرنده/فرستنده DSL خود ( مودم DSL) گویند اما مهندسان شرکت مخابرات یا ارائه دهندگان خدمات اینترنتی ، آن را ATU_R می نامند . صرف نظر از نام این دستگاه ، این وسیله ، نقطه ارتباطی داده های موجود در کامپیوتر یا شبکه کاربر با خط DSL است. اگر چه اکثر مودم های نصب شده در مناطق مسکونی از اتصالات USB یا اترنت 10 Base_T استفاده می کنند اما می توان دستگاه گیرنده / فرستنده را به روش های مختلفی به تجهیزات کاربر متصل کرد. با وجود این که اکثر گیرنده/فرستنده های ADSL عرضه شده توسط ارائه دهندگان خدمات اینترنتی و شرکت مخابرات صرفا گیرنده/فرستنده هستند، دستگاه هائی که شرکت های مورد استفاده قرار می دهند ممکن است از ترکیب روترهای شبکه، سوئیچ ها یا سایر تجهیزات شبکه سازی در یک پلت فرم تشکیل شده باشند.

● DSLAM:
دستگاه DSLAM مورد استفاده ارائه کنندگان خدمات دسترسی، دستگاهی است که در واقع امکان کارکرد DSL را به وجود می آورد. DSL_AM اتصالات تعداد زیادی از مشتریان را جمع آوری کرده و آنها را در یک اتصال پرظرفیت به اینترنت قرار می دهد. دستگاه های DSLAM معمولاَ انعطاف پذیر هستند و می تواننداز انواع DSL و انواع مختلف پروتکل ها و استانداردها (برای مثال CAP وDMT) پشتیبانی کنند. به علاوه ، دستگاه DSLAM ممکن است قابلیت های دیگری از جمله مسیریابی یا اختصاص آدرس های LP پویا به مشتریان را نیز داشته باشد. DSLAM تفاوت هائی اساسی میان اتصالات ADSL و مودم های کابلی ایجاد می کند. از آنجائیکه کاربران مودم های کابلی معمولا یک شبکه را که یک محله مسکونی را تحت پوشش قرار می دهد بین خود تقسیم می کنند، در بسیاری از موارد افزایش تعداد کاربران به کاهش کیفیت منجر می شود.

مودم های ADSL یک اتصال اختصاصی را از هر کاربر به DSLAM باز می گردانند و به این ترتیب کاربران به هنگام اضافه شدن کاربران جدید به شبکه ، کاهشی در عملکرد احساس نمی کنند ، البته تا زمانی که تعداد کل کاربران موجب ازدحام در یک اتصال مجزا و پرسرعت به اینترنت نشود. در آن مقطع ، تامین کنندگان خدمات می توانند با ارتقاء این فناوری، امکانات بیشتری را برای تمام کاربران متصل به DSLAM فراهم کنند.